Just this side of heaven is a place called Rainbow Bridge.


When an animal dies that has been especially close to someone here,

 that pet goes to Rainbow Bridge.

 There are meadows and hills for all of our special friends so they can run and play together.

 There is plenty of food, water and sunshine, and our friends are warm and comfortable.

All the animals who had been ill and old are restored to health and vigor.

Those who were hurt or maimed are made whole and strong again,

 just as we remember them in our dreams of days and times gone by.

The animals are happy and content, except for one small thing;

 they each miss someone very special to them, who had to be left behind.


They all run and play together,

 but the day comes when one suddenly stops and looks into the distance.

His bright eyes are intent.

His eager body quivers. Suddenly he begins to run from the group,

 flying over the green grass, his legs carrying him faster and faster.


You have been spotted, and when you and your special friend finally meet,

you cling together in joyous reunion, never to be parted again.

The happy kisses rain upon your face;

your hands again caress the beloved head,

and you look once more into the trusting eyes of your pet,

so long gone from your life but never absent from your heart.


                                                     Then you cross Rainbow Bridge together.... 

Er is een plaats in de hemel die Regenboog brug heet.
Als een dier waar je veel van houdt doodgaat,
dan gaat dat dier naar de Regenboogbrug.
Daar zijn uitgestrekte weiden en heuvels voor onze lieve vrienden,
zodat ze met elkaar kunnen rennen en spelen.
Er is genoeg eten, water en zonneschijn
en onze vrienden voelen zich daar warm en prettig

Alle oude en zieke dieren worden daar weer jong en beter.
Alle dieren die gewond of verminkt waren, worden weer sterk en gezond,
precies zoals wij ze herinneren in onze dromen.
De dieren zijn gelukkig en tevreden, er is echter een klein ding:
Ze vinden het jammer dat ze hun baasje of bazinnetje
achter hebben moeten laten. Ze rennen en spelen met elkaar,
maar dan komt de dag dat er eentje plotseling stopt met spelen
en in de verte tuurt.

Zijn ogen beginnen te stralen, hij begint te trillen van opwinding.
Plotseling verlaat hij de groep, rent over het groene gras, sneller en sneller.
Hij heeft je gezien en als jij en je lieveling elkaar eindelijk treffen,
houden jullie elkaar stevig vast, bij deze vreugdevolle hereniging.
Om nooit meer uit elkaar te gaan.


De vrolijke kussen overstelpen je gezicht, je handen aaien zijn liefdevolle kop
en je kijkt weer in die trouwe ogen, die je zolang niet hebt gezien, maar die altijd in je hart zijn gebleven.

En dan gaan jullie samen over de regenboogbrug

Back/ Terug

        Als tranen een trap konden bouwen en herinneringen een brug ..

           Dan klommen we hoog de hemel in en brachten je mee terug ..
           Als sterren konden spreken .. als sterren konden zien ..
            Zou je dan vanavond heel even willen zwaaien
           en twinkelen als een groet
           zodat wij hier beneden weten
            hoe het zonder jou verder moet .

Als kleine zwerver  van enkele weekjes klopte je bij ons aan ...

16 jaartjes dacht je ... " Ik ga hier nooit meer vandaan .... " .

" Ze zullen me niet hebben , dit is mijn thuis ... ".

Maar ondanks alles  .... ben je toch als zwervertje van ons heengegaan  .... Slaap zacht kleine Molly !

  

You don’t longer greet me

When I walk through the door

You don’t longer make me smile

you’re not here anymore


But in my dreams I see your face

I can hear your voice .. as in ten essays

And in my hart there’s a special place

For you my friend, so you can stay .